آمپیم و لوکوله شدن و آمپیم نخاعی و کیسه صفرا چیست و تفاوت امپیم و آبسه

آمپیم چیست

آمپیم (Empyema) عبارت است از تجمع چرک در یکی از حفرات طبیعی بدن مانند پرده جنب (فضای اطراف ریه‌ها). آن را باید از آبسه، که تجمع چرک در حفره تازه تشکیل شده‌است افتراق داد. آمپیم معمولاً عارضه‌ای از عفونت‌های ریه یا قفسه سینه مثل ذات‌الریه و سل می‌باشد که به دنبال گسترش عفونت به پرده جنب رخ می‌دهد. در رحم، مننژ، آپاندیسیت و مفاصل نیز آمپیم دیده می‌شود.

علائم آمپیم ریه

علایم آمپیم در فرد مبتلا به بیماری چیست؟ علائم بیماری آمپیم ریه عبارتند از: سرفه، تب، درد قفسه سینه، تعریق و نفس نفس زدن بهتر است بدانید درد قفسه سینه که می تواند از یک ناراحتی مبهم تا درد شدید، متغیر باشد. درد غالباً با سرفه یا تنفس بدتر می شود. درد ممکن است به قسمت پایینی قفسه سینه یا شکم گسترش یابدو بدتر شود. تنفس تند و سطحی لرز تب خستگی شدید سرفه خشک تنفس بد بو کاهش وزن علل بیماری آمپیم : عفونت های ریه یا قفسه سینه مثل ذات الریه، سل، یا آبسه ریه (دمل چرکی) ریه می تواند مسبب بیماری آمپیم باشد. روی هم خوابیدن ریه یا آسیب به قفسه سینه هم دلیل دیگری است . وجود سرطان در سایر نقاط بدن هم تاثیر گذار است . لوپوس نارسایی احتقانی در قلب فرد بیمار مبتلا بودن به بیماری کلیه دچار بودن به بیماری کبد جالب است بدانید خارج کردن چرک از فضای تجمع آن باعث تسریع بهبودی آمپیم می گردد. جراحی برای باز کردن دمل چرکی و تخلیه چرک صورت می گیرد‌

عوامل تشدید کننده آمپیم

عوامل تشدید کننده بیماری آمپیم : تغذیه نامناسب فرد سیگار کشیدن افراد خستگی یا کار زیاد آب و هوای سرد و مرطوب محیط زندگی شلوغ و غیر بهداشتی عوارض آمپیم : مننژیت (عفونت پرده مغز) پریکاردیت (عفونت پرده دور قلب) آندوکاردیت (عفونت دریچه های قلب) آبسه مغز راه های تشخیص آمپیم : آزمایش چرک جمع شده و کشت آن رادیوگرافی قفسه سینه شمارش گلبول های سفید خون سی تی اسکن سونوگرافی

پیشگیری از آمپیم

پیشگیری از بیماری آمپیم : بهتر است بدانید در صورت بروز هر گونه بیماری یا عفونت جدی که ممکن است باعث آمپیم شود، برای درمان سریعا به پزشک مراجعه نمایید و درمان را شروع نمایید.

علائم آمپیم پلورال

علائم آمپیم پلورال عبارتند از : سرفه، تب، درد قفسه سینه، تعریق و کوتاهی تنفس shortness of breath .درد قفسه سینه غالباً با سرفه یا تنفس بدتر می‌شود. درد ممکن است به قسمت پایینی قفسه سینه یا شکم گسترش یابد . تنفس تند و سطحی است . برای تشخیص آزمایش چرک آسپیره شده و کشت آن و نیز رادیوگرافی قفسه سینه انجام می‌گیرد. ابزارهای تشخیصی دیگر عبارتند از شمارش گلبول‌های سفید خون، سی تی اسکن و سونوگرافی.

درمان آمپیم

درمان موفقیت‌آمیز به بیماری زمینه‌ساز بستگی دارد. خارج کردن چرک از فضای تجمع آن باعث تسریع بهبودی می‌شود.درمان معمولاً شامل جراحی برای باز کردن حفره عفونی شده و تخلیه چرک به خصوص اگر چرک هنوز مایع باشد است. این روش توراکوسنتز نامیده می‌شود. هنگامی که چرک مایع، ضخیم و loculated شود، یک جراحی درمانی قفسه سینه به نام thoracotomy با decortication مورد نیاز است. این شامل باز کردن قفسه سینه، خارج کردن مایع، تمیز کردن مواد ضخیم عفونی از ریه و سپس قرار دادن لوله قفسه سینه در حالی که عفونت (معمولاً با کمک آنتی بیوتیک) clears می‌شود. برای درمان معمولاً به تجویز دوز بالای آنتی‌بیوتیک نیاز است و بیمار غالباً باید بستری شود.

عامل اصلی بیماری آمپیم

عامل اصلی بیماری آمپیم (empyema) عفونت است که ممکن است در نقطه ای از بدن پدید آید و به قسمت قفسه‌سینه و ریه ها نفوذ نماید، به گونه ای که برای درمان لازم باشد چرک و عفونت خارج گردد.

علل و عوارض آمپیم

عفونت های ریه یا قفسه سینه مثل ذات الریه، سل، یا آبسه (دمل چرکی) ریه روی هم خوابیدن ریه یا آسیب به قفسه سینه وجود سرطان در سایر نقاط بدن لوپوس نارسایی احتقانی قلب بیماری کلیه بیماری کبد خارج کردن چرک از فضای تجمع آن باعث تسریع بهبودی آمپیم می شود. جراحی برای باز کردن دمل چرکی و تخلیه چرک صورت می گیرد‌ عوامل تشدید کننده بیماری تغذیه نامناسب سیگار کشیدن خستگی یا کار زیاد آب و هوای سرد و مرطوب محیط زندگی شلوغ و غیر بهداشتی عوارض مننژیت (عفونت پرده مغز) پریکاردیت (عفونت پرده دور قلب) آندوکاردیت (عفونت دریچه های قلب) آبسه مغز

تشخیص آمپیم

راه های تشخیص آزمایش چرک جمع شده و کشت آن رادیوگرافی قفسه سینه شمارش گلبول های سفید خون سی تی اسکن سونوگرافی

درمان آمپیم

درمان موفقیت آمیز به درمان بیماری زمینه ای مثل بیماری سل بستگی دارد. برای درمان معمولاً نیاز به تجویز دوز بالای آنتی بیوتیک وجود دارد و بیمار غالبا باید بستری شود. خارج کردن چرک از فضای تجمع آن باعث تسریع بهبودی می شود. جراحی برای باز کردن دمل چرکی و تخلیه چرک، به خصوص اگر چرک هنوز مایع باشد، صورت می گیرد‌. بهبودی کامل حدود دو ماه زمان می برد

آمپیم و مراجعه به پزشک

در چه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟ ـ تب ـ زیاد شدن درد ـ بدتر شدن تنگی نفس ـ سرفه خشک و بدون خلط ـ تیره شدن ناخن های دست یا پا ـ خلط خونی

آمپیم کیسه صفرا

کُله‌سیستیت (به انگلیسی: Cholecystitis) یعنی التهاب کیسه صفرا، این بیماری اغلب ناشی از سنگ کیسه صفرا (کله لیتیاز) می‌باشد. علائم بیماری در موارد غیر حاد به صورت کولیک صفراوی (درد مزمن به مدت ساعت‌ها در ربع فوقانی راست شکم که به پشت و شانه راست انتشار دارد) گاه همراه با تهوع و استفراغ است. گاهی درد به دنبال مصرف غذای چرب می‌باشد. ممکن است بیماری سال‌ها علائم سنگ کیسه صفرا را داشته باشد ولی وارد مرحله حاد نشود. در کله سیستیت حاد ما درد شکمی شدید، تب و لرز، زردی، استفراغ و… داریم؛ که اغلب به علت انسداد مجرای کیستیک توسط سنگ کیسه صفرا است ولی گاهی نیز سایر علل مانند تومورها موجب انسداد مجرا می‌شوند. البته کله سیستیت مزمن بدون سنگ (Acalculous Cholecystitis) به صورت حاد در بیماران شدیداً بدحال و به صورت مزمن (CAC) نیز داریم. سنگ کیسه صفرا در این افراد بیشتر دیده می‌شود: خانم‌های میانسال (۵۰–۴۰ ساله)، مصرف قرص‌های ضد حاملگی و استروژن، چاقی، کاهش وزن سریع، دیابت یا سیروز، رژیم غذایی پرچرب و کم فیبر، سابقه خانوادگی بیماری کیسه صفرا سونوگرافی و کلانژیوگرافی آندوسکوپیک پس رونده (ERCP) گاه در تشخیص مفید است.

درمان آمپیم کیسه صفرا

کله سیستکتومی (برداشتن کیسه صفرا) درمان انتخابی سنگ کیسه صفرا و کله سیستیت حاد می‌باشد. کله سیستکتومی با لاپاراسکوپ امروزه بهتر از کله سیستکتومی با جراحی باز است. اقدامات حمایتی مانند احیاء مایعات وآنتی‌بیوتیک وسیع الطیف نیز به کار می‌رود. داروهای ضددرد، از جمله مخدرها، برای تخفیف درد تجویز شوند. در موارد غیر حاد امکان دارد مصرف اورسودیول برای حل کردن سنگ‌های صفراوی توصیه شود. باید این دارو به مدت دو سال مصرف شود و در برخی بیماران (به خصوص سنگ‌های کوچک کلسترولی) مؤثر می‌باشد. در این بیماران همچنین رژیم کم چربی و مسکن تجویز می‌شود. از درمانهای جدید سنگ کیسه صفرا در موارد غیر حاد تزریق مواد حلال از طریق پوست به کیسه صفرا و نیز شکستن سنگ‌ها به کمک شوک امواج ارسالی از خارج از بدن (E.S.W)است.

درمان عفونت ریه

استفاده از آویشن: گیاه آویشن به عنوان داروی گیاهی برای درمان سیاه سرفه، برونشیت، سرما خوردگی، عفونت ریه و… استفاده می‌شود. برای استفاده از این گیاه داروئی یک مشت آویشن را در یک لیتر آب جوشانده و آن را صاف کنید، سپس ۲۵۰ گرم عسل به آن اضافه کرده و هر روز نصف فنجان میل کنید. سیر: ضدعفونی‌کننده قوی برای مجاری ریه است و مصرف آن به سرعت خلط سینه را کم می‌کند. سوپ سیر در زمستان، مجاری تنفسی را تقویت می‌کند و برای مرض برونشیت مفید است. جوشانده عناب: تسکین دهنده برای درمان عفونت‌های گلو، برونشیت، روده‌ها و مجاری ادرار است. به این صورت که ۳۰ تا ۶۰ گرم عناب خشک را در یک لیتر آب به مدت نیم ساعت می‌جوشانند و آن را مصرف می‌کنند. بخور بابونه، آویشن، اسطوخودوس به پاکسازی ریه کمک می‌کند که لازم است بیمار قبل از اجرای توصیه‌های طب سنتی حتماً با پزشک خود مشورت کند.

عفونت های ریه

عفونت‌های ریه عوامل مختلفی دارند. ویروس، باکتری، قارچ و حتی عوامل انگلی می‌تواند باعث عفونت دستگاه تنفسی شود. آنچه روی پیامد بیماری تاثیر دارد، سیستم ایمنی بدن فرد است و آنچه روی سیستم ایمنی تاثیر دارد، وضعیت تغذیه است. طبق آماری که سال ۲۰۰۶ منتشر شد، ۳۳درصد مرگ و میر کودکان زیر ۵ سال در کشورهای درحال توسعه، ناشی از عفونت تنفسی است و ۵۷درصد مرگ و میر ناشی از عفونت تنفسی با وضعیت تغذیه ارتباط دارد. در واقع مراقبت‌های تغذیه‌ای بخشی از درمان کمکی برای بهبود وبازتوانی بیمار است.مهم‌ترین نکته‌ای که باید به آن توجه کرد، مقدار انرژی دریافتی است. نیاز کالری بیمار مبتلا به عفونت ریه به‌دلیل تب و افزایش متابولیسم بیشتر می‌شود. از طرفی به‌دلیل کاهش اشتها، دریافت غذایی‌اش کم می‌شود، بنابراین بیمار در فاز حاد بیماری باید برای تامین کالری مورد نیازش از مواد کم‌حجم و پرکالری استفاده کند. خیلی از سوپ‌های خانگی این ویژگی را دارند و با اینکه رقیق هستند، کالری‌شان با سبزی‌های نشاسته‌ای مانند سیب‌زمینی و مواد پروتئینی مانند گوشت و طعم‌دهنده‌هایی مانند خامه افزایش می‌یابد. این سوپ‌ها نیازی به جویدن ندارند و می‌توان آنها را به دفعات به بیمار داد. مصرف مایعات نیز برای این بیماران ضروری است زیرا به‌دلیل تب و تند شدن تنفس بخش زیادی از آب بدن دفع می‌شود و جایگزینی آن بسیار مهم است. از طرفی، این بیماران به‌دلیل ترشحات عفونی و غلیظ تنفسی در تنفس مشکل پیدا می‌کنند و برای دفع این ترشحات از طریق سرفه باید مایعات کافی مصرف کنند. بهترین منبع برای تامین مایعات بدن آب است. اگر بیمار نتواند طعم و دمای آب را تحمل کند، می‌تواند از چای کمرنگ و شیر هم استفاده کند. البته شیر را می‌توان با طعم‌دهنده‌هایی مانند عسل مصرف کرد. آبمیوه‌ها هم علاوه بر آب فراوانی که دارند حاوی قند هستند. آب برخی میوه‌ها مانند سیب بدون هیچ افزودنی‌ای حدود ۹درصد قند دارد. یک لیوان آب سیب حدود ۲۴ گرم(معادل ۸حبه قند معمولی) قند دارد و قند آن سریع جذب می‌شود. آبمیوه فیبر، ویتامین محلول در آب و پیش‌نیاز ویتامین‌های محلول در چربی مانند ویتامین A یعنی بتاکاروتن را نیز تامین می‌کند و یک آنتی‌اکسیدان قوی است که در کنترل التهاب و عفونت‌ها به‌خصوص عفونت‌های تنفسی خیلی موثر است. آبمیوه به‌دلیل اینکه پروتئینی ندارد و از نظر برخی املاح خیلی غنی نیست، زمان مصرفش نباید طوری باشد که باعث کاهش اشتها در وعده اصلی غذا شود بلکه باید در میان‌وعده صبح و عصر گنجانده شود. البته مصرف آبمیوه در افرادی که مشکل اضافه وزن یا قندخون دارند توصیه نمی‌شود. کودکان و سالمندان مبتلا به این بیماری اغلب دچار کاهش اشتها می‌شوند و نمی‌توانند در وعده‌های اصلی به اندازه کافی غذا بخورند. ممکن است بیمار غذای یک وعده را در ۴وعده با حجم کم مصرف کند. به هر صورت باید سعی کنیم کالری مورد نیاز فرد را تامین کنیم. سوء‌تغذیه در ۲گروه کودکان زیر ۵ سال و سالمندان بالای ۶۵ سال با بروز این بیماری ارتباط دارد و وزن نباید کاهش یابد.